มีเรื่องธรรมดาๆ ที่ผมเพิ่งเจอภายใน 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา…
เรื่องแรกก็คือ หลังจากกลับจากทานอาหารเย็นซึ่งเป็นเวลาประมาณ 2 ทุ่ม ผมกับอาจารย์อีก 4 ท่านก็เดินกลับไปที่ตึกทำงาน ระหว่างทางเราผ่านรถยนต์คนนึงที่จอดและเปิดไฟหน้าทิ้งไว้ พอเราเดินเข้าไปใกล้และมองเข้าไปในรถ ก็พบนักศึกษาชายหญิงคู่หนึ่งกำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม โดยไม่สนใจเราที่เดินผ่านไปมา ซึ่งจริงๆ แล้วบริเวณที่รถจอดอยู่นั้นเป็นบริเวณที่มีคนผ่านไปมา แล้วถ้าหากเลื่อนไปอีกนิด ก็จะเป็นถนนที่ไม่มีคนพลุกพล่านเลย แต่ท่าทางทั้งคู่จะอดใจไม่ไหว
เรื่องที่สองก็คล้ายๆ กับเรื่องแรก เกิดเมื่อวานซืนนี้เองหลังจากกลับจากทานอาหารเย็นอีกเช่นกัน ช่วงนั้นฝนกำลังตกปรอยๆ มีชายหญิงคู่หนึ่งยืนกางร่มหันหน้าเข้าหากันและจูบกัน ซึ่งเป็นบริเวณที่รถที่ยูเทิร์นบริเวณนั้นทุกคันจะต้องส่องไฟผ่านไปเห็นเข้า
ไม่ใช่ว่าผมไม่รู้ว่ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น เรื่องคู่สามีภรรยานักศึกษา เรื่องกิจกรรมยามดึกในรถยนต์ก็มีให้เห็นมาตั้งแต่ผมเริ่มมาทำงานที่นี่ใหม่ๆ แต่หลังจากที่เจอเหตุการณ์คล้ายๆ กันภายในสองสัปดาห์ ในบริเวณที่คนพลุกพล่าน ผมก็ชักไม่แน่ใจว่า อะไรๆ ในปัจจุบันมันเปลี่ยนแปลงไปขนาดนี้แล้วหรือ? หรือว่าผมพลาดอะไรบางอย่างไป…
หรือในอนาคตมันจะเป็นเรื่องธรรมดาที่คนในรุ่นต่อไปจะยืนกอดจูบกันได้อย่างเปิดเผยในที่สาธารณะ โดยไม่สนใจคนอื่นที่ผ่านไปมา
…มันคงเป็นเรื่องธรรมดากระมังครับ…
มันก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดาหรอกนะ หลายๆ อย่างที่สังคมไทย เราขาดไปน่ะ คือ ความ “สำนึก” ไงคะ น่าเป็นห่วงน่ะ การเรียนรู้ตั้งแต่ประถม จนถึง มหาวิทยาลัย ไม่ได้สอนให้เค้ามีสำนึก กันหรือไงก็ไม่ทราบ หรือว่า ต้องมีคนไปบอกเค้า ว่าทำแบบนี้มันไม่เหมาะ ….ไม่รู้ดิ ปลาว่า มันต้องมีอะไร ขาดไปสักอย่างน่ะ ในการสอนระดับประถม มัธยมน่ะ คุณครูควรเพิ่ม อะไรๆ ที่มาก กว่า เนื้อหา วิชาการ ละเปล่า …