เมื่อวานนี้ (19 ม.ค.) ผมได้ไปย้ายเซิร์ฟเวอร์ จาก ISSP ไปไว้ที่ CSLOX จากชั้น 4 ไปชั้น 16 ของอาคาร กสท. (บางรัก) ทำไมถึงต้องย้ายนะหรือครับ? คือจริงๆ แล้วไม่อยากย้ายเท่าไหร่เลย ถ้าไม่เจอปัญหาแปลกประหลาด ที่ไม่เคยคิดว่าจะได้เจอในเครือข่ายเน็ตเวิร์คของประเทศไทย
ปัญหาที่เจอเป็นอย่างแรกนี้ก็คือ ปัญหาการเข้าใช้งานเซิร์ฟเวอร์ไม่ได้ของผู้ที่ใช้บริการของ True ADSL ในระดับโฮมยูสเซอร์ ซึ่งบังเอิญว่าโฮมยูสเซอร์นั้นเป็นผู้ใช้งานที่สนิทและสำคัญของผม
ในครั้งแรกผมก็ไม่เชื่อว่าจะเกิดปัญหาระหว่าง True ADSL และเครือข่ายของ ISSP ที่การเชื่อมต่อมักจะขาดๆ หายๆ เป็นผลให้การอัพโหลดหรือดาวน์โหลดไฟล์ เป็นแบบกระท่อนกระแท่น จนขาดการติดต่อไปในที่สุด
อันเนื่องมาจาก โดน tag มาจาก เสี่ยต้น ครับ ก็เลยต้องมาเขียน 5 เรื่องของเราที่คนไม่ค่อยรู้
1. เครื่องคอมพิวเตอร์เครื่องแรกที่แตะคือ Apple II เป็นเครื่องของเพื่อนคุณพ่ออีกที ถ้าจำไม่ผิดตอนนั้นได้เล่นเกมบนคอมพิวเตอร์เป็นครั้งแรกด้วย ชื่อเกม Load runner (เป็นคนตัวเล็กๆ วิ่งไปวิ่งมา) หลังจากนั้นก็ไปขอเล่นอยู่เรื่อยๆ จนคุณพ่อต้องไปซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์มาให้ เป็นที่มาของเครื่องคอมฯ เครื่องแรกในชีวิต เป็น IBM 286 มี floppy ขนาด 5 นิ้ว ไม่มีฮาร์ดดิสก์ จอโมโนโครม เวลาเปิดเคสดูข้างใน จะเหมือนเปิดกระโปรงรถยนต์ คือต้องยกฝาขึ้น ถอดฝาออกจากตัวเครื่องไม่ได้
2. เคยใช้ OS ชื่อ CP/M ด้วย ได้ใช้เพราะเคยไปสมัครเรียนคอมพิวเตอร์ที่บริษัทหนึ่งตั้งแต่ ม.ต้น ซึ่งจริงๆ เขารับ ม.ปลาย ขึ้นไป แต่ตื้อเขาจนได้เรียน จำได้ว่าคนสอนเป็นอาจารย์คณะวิทยาศาสตร์ ในมหาวิทยาลัย พอหมดคอร์สก็ต้องมีการสอบเขียนโปรแกรมด้วย ผมทำเสร็จและสอบผ่านเป็นคนแรก ตอนนั้นเขาสอนภาษา Basic เป็นภาษาแรกที่ผมรู้จัก เครื่องคอมพิวเตอร์ที่ใช้สอนเป็นแบบจอและแป้นพิมพ์ฝังอยู่ในโต๊ะ แล้วก็ใช้แผ่นดิสก์ที่ใหญ่กว่า 5 นิ้ว
3. ได้เงินจากคอมพิวเตอร์เป็นครั้งแรกเมื่อสมัย season change (ม.ปลาย) โดยร่วมมือกับ ดร.กิตติ์ รับจ้างพิมพ์รายงานวิชาพละศึกษาของเพื่อนๆ ในห้อง ใช้เครื่องพิมพ์ ดอทเมตริก EPSON LX-800 พิมพ์ตั้งแต่เย็นยันตีหนึ่งตีสอง
4. ต่อเครื่องคอมพิวเตอร์ของตัวเองสู่โลกภายนอกด้วยการซื้อโมเด็ม 2400bps มาใช้ แล้วหมุนโทรศัพท์ทางไกลเข้ามาที่ BBS ในกรุงเทพ ค่าโทรศัพท์เดือนแรกแพงกว่าค่าโมเด็มประมาณ 2-3 เท่าได้ เคยใช้บริการของ Falcon BBS , Post Database BBS และ Guacamole BBS ใช้ bluewave ในการติดต่อ BBS ต่างๆ
5. ชอบคอมพิวเตอร์ แต่ดันไปเรียนวิศวกรรมเคมี เลยได้ A วิชาโปรแกรมมิ่งอยู่คนเดียวในห้อง เป็นผู้เชี่ยวชาญด้าน IRC ใน #SIAM เมื่อสมัยโน้นนนน จนพวกที่เล่น IRC ที่มหาวิทยาลัยอื่นแห่มาดูหน้า ที่ IRC นี่เองที่ทำให้ผมได้เป็น contributor หนึ่งของ siamweb.org เป็นเว็บแรกในชีวิตที่ทำ
ขอ tag ต่อที่: Someday blog, Thaiblogger.org, Note the Malboy, Anita’s World และ อ.แอ้
ผมอยากจะโม้บ้าง เห็นใครๆ เขาชอบโม้กัน 🙂
รูปภาพของผมได้ลงในคอลัมน์ Grayscale Gallery หนังสือ Hi-Class Vol.24 No.252 2006 หน้าปกเป็นแบบนี้ครับ
คอลัมน์ Grayscal Gallery อยู่หน้าที่ 98-99 ครับ
อีกหน้าหนึ่งครับ ต้องขอขอบคุณบรรณาธิการหนังสือ Hi-Class ด้วยครับ
//formats current date and time to datetime format
//for example: 2004-09-22 21:21:29
$mysqlDatetime = date(“Y-m-d G:i:s”);
ครั้งก่อนโน้น เคยลองเล่น http://www.speedtest.net/ ได้ผลลัพธ์ของผมที่นี่
คราวนี้มาเจออีกที่ครับ คือ http://www.webspeedometer.info/
เอาไว้ลองเล่นสนุกๆ ครับ 🙂
โปรแกรมเมอร์อิสระ Dave Mitchell สั่งซื้อโน้ตบุ้คจาก บ.เดลล์ หลังจากได้รับโน้ตบุ้คแล้วเขาพบว่าโน้ตบุ้คเครื่องนั้นได้ติดตั้ง Windows XP Home แบบ pre-installed มาด้วย
Dave ไม่ต้องการใช้วินโดวส์ เพราะเขาตั้งใจจะใช้ระบบปฎิบัติการลินุกส์ในโน้ตบุ้คใหม่ของตัวเอง เมื่อเขาเปิดใช้งานโน้ตบุ้คครั้งแรก เขาก็เลือกตอบ “ปฎิเสธ” สำหรับข้อตกลงในการใช้งานของวินโดวส์ ซึ่งข้อความในข้อตกลงนั้นได้ระบุว่า ผู้ใช้สามารถขอเงินคืนได้สำหรับผลิตภัณฑ์ที่ไม่ได้ใช้งาน โดยเขาจะต้องติดต่อกับบริษัทผู้ผลิตโน้ตบุ้ค
Dave รู้อยู่แล้วว่า ผู้ใช้ระบบปฎิบัติการลินุกส์ได้มีความพยายามคล้ายคลึงกันที่จะขอเงินคืนในกรณีเดียวกันนี้ โดยแต่ละคนได้รับความสำเร็จที่แตกต่างกันไป ทั้งนี้การรณรงค์ให้มีการคืนเงินแก่ผู้ใช้นี้เริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1999 เมื่อกลุ่มผู้ใช้ซอฟต์แวร์โอเพนซอร์สในซานฟรานซิสโกเป็นผู้ริเริ่ม
เพื่อทำให้กรณีของเขามีน้ำหนักมากขึ้น Dave ได้ถ่ายรูปทุกขึ้นตอนตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงขั้นตอนที่เขาปฏิเสธที่จะยอมรับข้อตกลงของไมโครซอฟต์ เพื่อใช้เป็นหลักฐานในชั้นศาล หลังจากนั้นเขาก็เขียนจดหมายถึงบริษัทเดลล์ ที่ Bracknell โดยสรุปความว่าเขาทำอะไรบ้าง
เขาคิดว่าในที่สุดแล้วคงจะต้องได้ขึ้นศาลเพื่อเรียกร้องสิทธิ์แน่นอน แต่ 2 วันหลังจากนั้น เขาก็ได้รับการติดต่อจากเดลล์ว่าให้รอการคืนเงินในบัตรเครติดของเขาในไม่ช้านี้
ในที่สุดเขาก็ได้เงินคืนเป็นจำนวน 55.23 ปอนด์ โดยในใบเสร็จรับเงินที่เขาได้รับทางไปรษณีย์ระบุการคืนเงินนี้ว่า “goodwill unspecified” นอกจากนี้เดลล์ก็ไม่ได้เรียกคืนแผ่นดิสก์ที่ใช้ในการติดตั้งโปรแกรมแต่อย่างใด
พอดีแวะเข้าไปสำรวจเว็บ Podshow.com เขามีโค้ดให้เอาเพลงมาแปะ ก็เลยลองเล่นดูหน่อย
เพลงที่ผมเอามาเป็นของ Adrina Thorpe
ลองคลิกฟังดูนะครับ เธอร้องใช้ได้เลยล่ะ
คำอธิบายจาก http://www.postfix.org/TLS_README.html
“Transport Layer Security (TLS, formerly called SSL) provides certificate-based authentication and encrypted sessions. An encrypted session protects the information that is transmitted with SMTP mail or with SASL authentication.”
ผมได้ทดลองติดตั้งแล้วก็พบว่าใช้งานได้ สำหรับคนใจร้อนให้ scroll เลื่อนลงไปด้านล่างจะพบ Getting started, quick and dirty ครับ
แต่สำหรับคนที่ใช้ CentOS มีคนเขียน tutorial เจ๋งๆ ไว้ที่ http://www.howtoforge.com/perfect_setup_centos_4.4_p5
ผมทดลองดูแล้วก็ไม่มีปัญหา แต่สำหรับคนที่ใช้ คำสั่ง fixup protocal smtp 25 ของ Cisco PIX อาจจะเศร้าหน่อยเพราะทำ TLS เสร็จแล้วอาจไม่ได้ใช้ เพราะคำสั่งนี้อยู่ญาตให้ติดต่อกับ mail server ได้เฉพาะ HELO, MAIL, RCPT, DATA, RSET, NOOP, และ QUIT คำสั่งนอกจากนี้ จะได้รับ response เป็น “500 command unrecognized” ทั้งหมด (อ้างอิง http://www.ciscopress.com/articles/article.asp?p=24685&seqNum=4&rl=1 และ http://www.mnet.state.mn.us/mail/mail-setup-tls.php)
ทดสอบว่า TLS ทำงานหรือเปล่า ให้ลองทำตามนี้ครับ
[root@localhost]# telnet localhost 25
Trying 127.0.0.1…
Connected to localhost.localdomain (127.0.0.1).
Escape character is ‘^]’.
220 localhost ESMTP Postfix
ehlo hostname.com
250-localhost
250-PIPELINING
250-SIZE 10240000
250-VRFY
250-ETRN
250-STARTTLS
250-AUTH PLAIN LOGIN
250-AUTH=PLAIN LOGIN
250 8BITMIME
STARTTLS
220 Ready to start TLS
ตัวเข้มคือตัวที่พิมพ์เข้าไป ถ้าเห็น Ready to start TLS ก็ ok แล้วครับ 🙂
Authenticated SMTP สามารถใช้ได้ 3 port คือ 25 (SMTP), 465 (SMTPS) และ 587 (mail message submission).
ข้างบนนั่นเป็นความคิดเห็นหนึ่งที่มีต่อกลุ่มผู้ลงนามในจดหมายเปิดผนึกถึง รมว. ICT ที่ร่างโดยคุณเทพพิทักษ์ หลังจากที่มีการแสดงความคิดเห็นต่อซอฟต์แวร์โอเพนซอร์ส จากหนังสือพิมพ์บางกอกโพส ฉบับวันพุธที่ 15 พ.ย. 2549 (U-TURN AT ICT MINISTRY by DON SAMBANDARAKSA)
ส่วนที่รศ.ดร.สิทธิชัย โภไคยอุดม รัฐมนตรีว่าการกระทรวง ICT คนปัจจุบัน ได้กล่าวถึงซอฟต์แวร์โอเพนซอร์ส มีในข่าวดังนี้
On the subject of open source software, he said the current government
plan was a case of the blind leading the blind, as neither the people who
are in charge nor the people in industry seem to know the dangers of
open source software.“With open source, there is no intellectual property. Anyone can use it
and all your ideas become public domain. If nobody can make money
from it, there will be no development and open source software quickly
becomes outdated,” he said.Apart from Linux, he claimed that most open source software is often
abandoned and not developed, and leads to a lot of low-quality
software with lots of bugs.“As a programmer, if I can write good code, why should I give it away?
Thailand can do good source code without open source,” he said.
ข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ไปไกลถึง slashdot.org และ digg.com ซึ่งได้รับการแสดงความคิดเห็นอย่างมากมาย แน่นอนว่ากลุ่มผู้ใช้งานซอฟต์แวร์โอเพนซอร์สย่อมไม่เห็นด้วยกับความเห็นของ รมว. ICT โดยในขณะที่ผมเขียนบล็อกนี้อยู่นั้นก็มีผู้ลงชื่อที่ “บล็อกนั้น” ไปแล้วประมาณ 530 คนภายในเวลาประมาณ 27 ชั่วโมง
แน่นอนว่ากลุ่มคนที่มีความคิดเห็นในด้านตรงข้าม ก็ย่อมมีดังเช่นข้อความในกระทู้ข้างต้น หรืออีกข้อความหนึ่งในกระทู้เดียวกัน
ความคิดเห็นที่แตกต่างเป็นเรื่องธรรมดา แต่สิ่งที่น่าแปลกใจก็คือในหลายๆ ครั้ง ไม่ได้มีแค่ความคิดเห็นที่แตกต่างแต่เพียงอย่างเดียว กลับมีข้อความที่ไม่เหตุผล ใช้อารมณ์ และอยู่นอกเหนือจากเรื่องราวที่กำลังคุยกันปนแทรกมาด้วย ทำให้เรื่องราวที่เป็นเหตุเป็นผลกลายเป็นไร้เหตุผล และเต็มไปด้วยอารมณ์ ซึ่งสิ่งเหล่านี้อาจจะนับเป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นอยู่ในปัจจุบัน
ล่าสุดใน”บล็อกนั้น”ได้มีข้อความโพสจากคุณธวัชชัย เอี่ยมไพโรจน์ (เลขานุการสมาคมสมาพันธ์โอเพนซอร์สฯ) ว่าได้ประสานงานเพื่อขอชี้แจงทำความเข้าใจในเรื่องโอเพนซอร์สต่อ รมว. ICT ในวันที่ 21 พ.ย. 2549 โดยดร.วิรัช (นายกสมาคมสมาพันธ์ฯ) และคุณธวัชชัยได้สนทนาทางโทรศัพท์กับ รมว. ICT ในเบื้องต้น โดย รมว. ICT ได้แจ้งว่าท่านไม่เข้าใจในเรื่องนี้เพียงพอ และท่านยินดีที่จะแถลงแก้ข่าวให้ โดยขอให้ช่วยให้ข้อมูลต่อท่านด้วย และท่านขอยืนยันว่าไม่ได้ให้สัมภาษณ์เพื่อประโยชน์ต่อใครทั้งสิ้น
ท้ายที่สุดแล้ว เรื่องนี้น่าจะจบลงด้วยดีหากมีการพูดคุยและทำความเข้าใจกัน ซึ่งก็คงต้องคอยดูกันต่อไป 🙂
เรื่องนี้ทำให้รู้ว่า มักจะมีคนที่ยังไม่รู้และเข้าใจว่าซอฟต์แวร์โอเพนซอร์สเป็นอย่างไร แล้วมองไปในด้านลบ และมักจะโยงไปถึงเรื่องแต่เรื่องของเงินๆ ทองๆ เสมอ ทั้งที่จริงซอฟต์แวร์โอเพนซอร์สมีประโยชน์ในด้านอื่นๆ ด้วย